Οι ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες διαρκούν 45 λεπτά. Αυτό το διάστημα θεωρείται ιδανικό, καθώς είναι αρκετά μεγάλο ώστε να υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος για να συζητηθούν τα ζητήματα/θέματα που φέρνει ο θεραπευόμενος και να εφαρμοστούν οι κατάλληλες θεραπευτικές τεχνικές, ενώ ταυτόχρονα είναι αρκετά σύντομο, ώστε να μην διασπάται η προσοχή του θεραπευόμενου. Είναι σημαντικό το χρονικό πλαίσιο κάθε συνεδρίας να είναι σταθερό, ώστε να υπάρχει συγκεκριμένη δομή και σταθερότητα κατά τη θεραπευτική διαδικασία.
Οι συνεδρίες, στις περισσότερες περιπτώσεις, πραγματοποιούνται μια φορά την εβδομάδα. Έχει αποδειχθεί ότι αυτό το διάστημα είναι ιδανικό, ώστε να μην χάνεται η επαφή με τη θεραπευτική διαδικασία, να παρακολουθείται επαρκώς η πορεία και η εξέλιξη του θεραπευόμενου και να μπορέσει να χτιστεί η απαραίτητη θεραπευτική σχέση -όλα τα προαναφερθέντα δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν το ίδιο εύκολα, αν υπάρχει μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μεταξύ των συνεδριών. Από την άλλη, οι περισσότερες συνεδρίες μέσα στην εβδομάδα, θα στερούσαν από τον θεραπευόμενο τον απαραίτητο χρόνο, ώστε να επεξεργαστεί το περιεχόμενο των συνεδριών και να θέσει σε εφαρμογή όσα συζητήθηκαν.
Ψυχοθεραπεία μπορεί να ξεκινήσει οποιοσδήποτε αισθάνεται ότι μπορεί να ωφεληθεί από αυτήν. Απευθύνεται, δηλαδή, σε οποιονδήποτε νιώθει την ανάγκη για υποστήριξη και καθοδήγηση στην αντιμετώπιση των προκλήσεων της ζωής. Δεν είναι απαραίτητο, δηλαδή, να υπάρχει η διάγνωση κάποιας ψυχικής διαταραχής, για να επωφεληθεί κάποιος από την ψυχοθεραπεία.
Μέσω της διαδικασίας της ψυχοθεραπείας, το άτομο μπορεί να κατανοήσει εις βάθος τον εαυτό του και το πώς σχετίζεται με τους άλλους, να επεξεργαστεί τις πρώιμες εμπειρίες του παρελθόντος και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στο σήμερα, καθώς και να πραγματοποιήσει τις απαραίτητες αλλαγές, ώστε να βελτιώσει την ψυχική του υγεία και την ποιότητα της ζωής του.
Αρκετά συχνά υπάρχει σύγχυση και απορία σχετικά με τη διαφορά αυτών των τριών ειδικοτήτων. Ψυχολόγος θεωρείται οποιοσδήποτε έχει ολοκληρώσει προπτυχιακές σπουδές ψυχολογίας. Κατά τη διάρκεια αυτών των σπουδών εισάγεται στους διάφορους τομείς της ψυχολογίας, στους οποίους στη συνέχεια μπορεί να ειδικευτεί σε μεταπτυχιακό επίπεδο (π.χ. Κλινική Ψυχολογία, Σχολική Ψυχολογία κ.ά.).
Ψυχίατρος θεωρείται όποιος έχει πτυχίο Ιατρικής και, συνέχεια, ειδίκευση στην ψυχιατρική. Οι ψυχίατροι είναι οι μόνοι που μπορούν να συνταγογραφήσουν φαρμακευτική αγωγή και να παρέχουν επίσημη διάγνωση ψυχικής διαταραχής.
Οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι μπορούν να επιλέξουν να γίνουν ψυχοθεραπευτές, πραγματοποιώντας μετεκπαίδευση σε κάποιο ψυχοθεραπευτικό ινστιτούτο, μετά τη λήψη του αρχικού τους πτυχίου.
Σκοπός του ψυχοθεραπευτή δεν είναι μόνο η παροχή ψυχολογικής υποστήριξης και ανακούφισης, αλλά η θεραπεία και η τροποποίηση των δυσλειτουργικών συμπεριφορών και των δυσφορικών συναισθημάτων του ατόμου και η επίτευξη μιας καλύτερης ποιότητας ζωής.
Υπηρεσίες ψυχοθεραπείας σε ένα ασφαλές και εμπιστευτικό περιβάλλον
